Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

(πάσης κακίας

  • 1 Αργία μήτηρ πάσης κακίας

    Αργία μήτηρ πάσης ( εστί) κακίας
    – Η αργία γεννάει κάθε αμαρτία
    • Безделье – мать всех пороков
    Источник: Кокурина Т.В. «Греческие пословицы и поговорки и их аналоги в русском языке», М., ЛКИ, 2008
    ——————
    • Безделье – мать всех зол
    Источник: Собрание пословиц на greek-language.ru, 2012

    Ελληνικές παροιμίες και ρήσεις (Греческие пословицы и поговорки) > Αργία μήτηρ πάσης κακίας

  • 2 Αργία μήτηρ εστί κακίας

    Αργία μήτηρ πάσης ( εστί) κακίας
    – Η αργία γεννάει κάθε αμαρτία
    • Безделье – мать всех пороков
    Источник: Кокурина Т.В. «Греческие пословицы и поговорки и их аналоги в русском языке», М., ЛКИ, 2008
    ——————
    Αργία μήτηρ πάσης ( εστί) κακίας
    • Безделье – мать всех зол
    Источник: Собрание пословиц на greek-language.ru, 2012

    Ελληνικές παροιμίες και ρήσεις (Греческие пословицы и поговорки) > Αργία μήτηρ εστί κακίας

  • 3 πλήρης

    πλήρης, ες (Aeschyl., Hdt.+).
    ① pert. to containing within itself all that it will hold, filled, full
    ⓐ of things
    α. τινός with or of someth. (Diod S 2, 4, 2 λίμνη πλήρης ἰχθύων; Appian, Hann. 15 §66; PSI 422, 14 [III B.C.] ἡ γῆ ῥηγμῶν [fissures] πλ. ἐστίν; Num 7:26; Dt 6:11; Diog. L. 6, 37 πάντα ἐστὶ αὐτοῦ [= θεοῦ] πλήρη) baskets κλασμάτων πλ. full of pieces Mk 8:19; cp. 6:43 v.l. A vineyard βοτανῶν πλ. full of weeds Hs 5, 2, 3. Of a mountain ἀκανθῶν καὶ τριβόλων πλ. 9, 1, 5; πηγῶν πλ. vs. 8. Trees καρπῶν πλ. 9, 28, 1. πλήρης πᾶσα ἡ κτίσις τ. δόξης αὐτοῦ 1 Cl 34:6 (Is 6:3). εἰς συναγωγὴν πλήρη ἀνδρῶν δικαίων Hm 11:14.
    β. abs. ἑπτὰ σπυρίδες πλήρεις Mt 15:37; cp. 14:20 (GrBar 15:2 τἀ κανίσκια πλήρη). Of jars Hm 12, 5, 3ab.—ἐκ πλήρους (SIG 1104, 21 ἐποίησεν ἐκ πλήρους τὰ δίκαια; PTebt 106, 20 [II B.C.]; 281, 22; BGU 584, 6 and oft. in pap=‘in [the] full [amount]’. Acc. to CTurner, JTS 21, 1920, 198, note 1 this is a Latinism for ‘in pleno’) in full, in all fullness τι ἐκ πλ. Hv 2, 2, 6.
    ⓑ of persons, w. gen. ἀνὴρ πλήρης λέπρας Lk 5:12 (=all covered w. it, as 4 Km 7:15; Is 1:15). Mostly full of a power, gift, feeling, characteristic quality, etc. (Eur., El. 384; Pla., Plt. 310d; Jos., Vi. 192 πλ. συνέσεως; Just., D. 93, 2.—Procop. Soph., Ep. 68 πλ. τοῦ θεοῦ) πλ. πνεύματος ἁγίου Lk 4:1; Ac 7:55. πλ. πνεύματος ἁγίου καὶ πίστεως 11:24; cp. 6:5. πλ. πνεύματος καὶ σοφίας vs. 3. πλ. χάριτος καὶ ἀληθείας J 1:14 (s. this entry, end). πλ. χάριτος καὶ δυνάμεως Ac 6:8. πλ. τῆς χάριτος τοῦ θεοῦ MPol 7:3. πλ. ἔργων ἀγαθῶν rich in good deeds Ac 9:36. πάσης κακίας πλ. 1 Cl 45:7 (Maximus Tyr. 34, 3a πλ. κακῶν. Similarly Appian, Bell. Civ. 3, 19 §69, who calls the murderers of Caesar φόνου πλήρεις). πλ. παντὸς δόλου Ac 13:10 (πλήρης δόλου Sir 1:30; 19:26; Jer 5:27). γενόμενοι πλήρεις θυμοῦ 19:28 (cp. Petosiris, Fgm. 21, ln. 29 πλῆρες τὸ ἀγαθὸν γενήσεται). πλ. ἁμαρτιῶν (cp. Is 1:4) Hs 9, 23, 4. πλ. πάσης ἁπλότητος Hv 1, 2, 4.—Of a heart (cp. 2 Ch 15:17; 1 Esdr 1:21) πλ. εἰδωλολατρίας B 16:7.— Surfeited (with) πλ. εἰμὶ ὁλοκαυτωμάτων I am surfeited with whole burnt offerings B 2:5 (Is 1:11).
    ② pert. to being complete and w. nothing lacking, complete, full, in full (Hdt. et al.; LXX; AssMos Fgm. e, Denis p. 65) μισθὸς πλ. (X., An. 7, 5, 5; Ruth 2:12. πλ. is a favorite word in the pap for a sum that is complete) 2J 8. πλ. σῖτος fully ripened grain (cp. the ‘fully developed’ στάχυες Gen 41:7, 22, 24) Mk 4:28 v.l. (other mss. πλήρης σῖτον, πλήρη ς.). νηστεία πλ. a complete fast Hs 5, 1, 3. πλ. πνεύματος ἔκχυσις a full outpouring of the Spirit 1 Cl 2:2.—Of persons who are complete in a certain respect or who possess someth. fully πλ. ἔν τινι: ἐν τούτοις πλ. 2 Cl 16:4. πλ. ἐν τῇ πίστει Hm 5, 2, 1; 12, 5, 4.—In some of the passages already mentioned πλήρης is indecl., though never without v.l., and almost only when it is used w. a gen., corresponding to an Engl. expression such as ‘a work full of errors’: τὴν δόξαν αὐτοῦ … πλήρης (referring to αὐτοῦ) χάριτος καὶ ἀληθείας J 1:14 (cp. CTurner, JTS 1, 1900, 120ff; 561f). ἄνδρα πλήρης πίστεως Ac 6:5 (v.l. πλήρη). It is found as an itacistic v.l. in Mk 8:19; Ac 6:3, 5; 19:28, and without a gen. 2J 8 v.l. (s. N.25 app.). Examples of this use of πλήρης w. the gen. are found fr. the second century B.C., and fr. the first century A.D. on it is frequently found in colloq. H.Gk.: PLeid C II, 14 (160 B.C.). Wooden tablet fr. Egypt fr. the time of Augustus in RevArch 29, 1875, 233f=Sb 3553, 7; BGU 707, 15; POxy 237 IV, 14 (all three II A.D.); Mitt-Wilck. I/2, 499, 9 (II/III A.D.); En 21:7. S. the exx. in Crönert 179, 4 and also s. Mayser 63f (w. lit.); 297; Dssm., LO 99f (LAE 125ff); Thackeray 176f; Reinhold 53; Borger, GGA 139 (lit.); B-D-F §137, 1; Mlt. 50; Rob. 275f.—B. 931. Frisk. M-M. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > πλήρης

  • 4 παν-δοκεύς

    παν-δοκεύς, ὁ, der Alle aufnimmt, Gastwirth; καὶ μισϑωτός, Plat. Legg. XI, 918 b; Sp., wie Plut. – In allgemeiner Bdtg, der Alle aufnimmt, Ἅιδης, Lycophr. 655; vgl. Plat. Rep. IX, 580 a, πάσης κακίας πανδοκεῖ καὶ τροφεῖ.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > παν-δοκεύς

  • 5 τροφεύς

    τροφεύς, ὁ, Ernährer, Erzieher; Aesch. Ch. 749; Soph. Phil. 344; Plat. Polit. 308 e u. öfter; Antipho 4 α 2; auch übertr., πάσης κακίας πανδοκεῖ τε καὶ τροφεῖ, Plat. Rep. IX, 580 a; Pol. 31, 20, 3.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > τροφεύς

  • 6 πανδοκευς

        - έως ὅ
        1) содержатель постоялого двора, хозяин гостиницы Plat., Plut.
        2) вместилище, приют
        

    (πάσης κακίας π. Plat.)

    Древнегреческо-русский словарь > πανδοκευς

  • 7 τροφευς

        - έως ὅ
        1) кормилец, воспитатель Trag.
        2) держатель
        

    τ. ἵππων Plat. — разводящий лошадей;

        τ. ἅρματος Plat. — владелец колесницы

        3) зачинщик, виновник

    Древнегреческо-русский словарь > τροφευς

  • 8 μητέρα

    μήτηρ (γεν. μητρός) η
    1) мать; 2) перен. источник, колыбель, первопричина;

    αργία μητέρα πάσης κακίας — без- делье μητέρα мать всех пороков;

    3) родина, место рождения;

    § η κοινή μητέρα — земля;

    η πρώτη μητέρα — прародительница, Ева

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > μητέρα

  • 9 начало

    -а α.
    1. αρχή•

    начало пути αρχή του δρόμου•

    начало и конец αρχή και τέλος•

    брать начало αρχίζω.

    2. έναρξη, ξεκίνημα•

    начало учебного года αρχή της εκπαιδευτικής χρονιάς•

    в начале поприща στην αρχή της σταδιοδρομίας•

    начало спектакля έναρξη θεάματος.

    3. βάση, θεμελιώδης αρχή•

    социалистическое начало η αρχή του σοσιαλισμού•

    коммунистическое начало η αρχή του κομμουνισμού•

    начало равенства αρχή της ισότητας•

    на коллективных -ах σε κολλεχτιβίστικες αρχές.

    4. πλθ. -а τα πρώτα στοχεία, οι βάσεις, θεμελιώδεις αρχές•

    -а химии θεμελιώδεις αρχές της χημείας.

    5. αιτία•

    праздность -всех зол αργία μήτηρ πάσης κακίας.

    6. παλ. κανόνας, επιστημονικός νόμος, αρχή•

    первое - Ньютона η πρώτη αρχή του Νεύτωνα.

    εκφρ.
    в симом -е – στην αρχή-αρχή, αρχικά•
    с самого -а – στην αρχή, ευθύς εξ αρχής•
    с -а пятого, – αμέσως μετά τις τέσσερις η ώρα•
    доброе начало – половина дела – παρμ. η αρχή είναι το ήμισυ παντός•
    под -ом – υπο τις διαταγές•
    по -у – από την αρχή, εξ αρχής.

    Большой русско-греческий словарь > начало

  • 10 порок

    -а α.
    ελάττωμα, μειονέκτημα κακό•

    безработица-один из -ов капитализма η ανεργία είναι μια πληγή του καπιταλισμού•

    праздность всех -ов наших мать παρμ. αργία μήτηρ πάσης κακίας•

    он избавился от всех своих -ов αυτός απέβαλε όλα τα ελαττώματα του.

    || βλάψιμο•

    у него порок сердца αυτός έχει βλάψιμο στην καρδιά.

    Большой русско-греческий словарь > порок

  • 11 πανδοκεύς

    A one who receives all comers, innkeeper, Pl.Lg. 918b, Plb.2.15.6, Arr.Epict.1.24.14, Plu.2.234e, etc.: metaph., πάσης κακίας π. Pl.R. 580a;

    π. Ἅιδης Lyc.655

    :—later [full] πανδοχεύς, Ev.Luc.10.35; of the δεκάς, all-containing, Pythag. ap. Procl.in Ti.3.107 D.; also Pythag. name for unity, Theol.Ar.6.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πανδοκεύς

  • 12 πασσαλεῖον

    πασσᾰλ-εῖον, τό, [dialect] Att. [pref] παττ-, Dim. of πάσσαλος,
    A peg, rivet, EM 323.9: metaph.,

    πάσης κακίας ὡσανεὶ π. ἐστιν ἡ φιλαργυρία Plb.29.8.10

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πασσαλεῖον

  • 13 σημαντικός

    A significant, opp.

    ἄσημος, ὄνομά ἐστι φωνὴ σ. κατὰ συνθήκην ἄνευ χρόνου Arist.Int. 16a19

    ;

    ῥῆμα.. φωνὴ συνθετὴ σ. μετὰ χρόνου Id.Po. 1457a14

    ;

    λόγος.. ἐστι φωνὴ σ. κατὰ συνθήκην Id.Int. 16b26

    , cf. Stoic.2.48: c. gen.,

    σ. ὑγιείας Arist.Top. 106b36

    ;

    σ. πάσης κακίας D.S.3.4

    ; σ. ὄρη mountains giving signs of the weather, Thphr.Sign.51; σ. παρωτίδων indicative of mumps, Gal.17(1).405; - κά significant symptoms, Hp.Praec.11. Adv.

    - κῶς Arist.Top. 106b37

    : c.gen., M.Ant.10.7: [comp] Sup.

    - ώτατα Longin.31.1

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σημαντικός

  • 14 τροφεύς

    A one who brings up, foster-father, S.Ph. 344, E.El.16, Ph.45, Theophil. 1; tutor,

    βασιλέως OGI148.2

     (Cyprus, ii B. C.), 256.1 (Delos, ii B. C.), cf. Sammelb.1568.1 (ii B. C.), Gal.14.664, M.Ant.5.31; of a woman, nurse, A.Ch. 760 ( στροφεύς codd.).
    3 rearer, breeder,

    ἵππων Pl.Lg. 735b

    ; ἅρματος τ. one who keeps a chariot, ib. 834b; πάσης κακίας one who fosters all wickedness, Id.R. 580a.
    4 one who gives free meals to the people, IGRom.3.89 (Amastris, i A. D.), 4.1680 (Pergam.).
    5 personal attendant, slave, Aristid.Or.49(25).3,15, 20, 50(26).103.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τροφεύς

  • 15 φιλαργυρία

    φιλαργυρία, ας, ἡ (φιλάργυρος; Isocr. et al.; Polyb. 9, 25, 4; Diod S 7, 14, 5; Cebes 19, 5; Herodian 6, 9, 8; 4 Macc 1:26; TestJud 18:2; 19:1; AscIs 3:28; Philo; Jos., Bell. 2, 483; Tat.; Mel., P. 50, 366) love of money, avarice, miserliness w. other vices 2 Cl 6:4; Pol 2:2; 4:3; 6:1. As ῥίζα πάντων τῶν κακῶν the root of all the evils (Goodsp.) 1 Ti 6:10 or ἀρχὴ πάντων χαλεπῶν the origin of all that is acrimonious Pol 4:1 (cp. Hippocr., Ep. 17, 43 τούτων ἁπάντων αἰτίη ἡ φιλαργυρίη; Democritus in Gnomol. Vatican. 265 Sternbach [WienerStud 10, 1888, 231] Δημόκριτος τὴν φιλαργυρίαν ἔλεγε μητρόπολιν πάσης κακίας. Likew. Bion the Sophist in Stob., Eclog. III 417, 5 H.; Diog. L. 6, 50 μητρόπολιν πάντων τῶν κακῶν; Apollod. Com. 4 vol. III p. 280 Kock; also SibOr 2, 111; 8, 17).—JGeffcken, Kynika u. Verwandtes 1909, 38ff.—M-M. Spicq.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > φιλαργυρία

  • 16 κακία

    κακία, ας, ἡ (s. κακός; Theognis, Pre-Socr.+)
    ① the quality or state of wickedness, baseness, depravity, wickedness, vice. κ. is the opposite of ἀρετή and all virtue and therefore lacking in social value (X., Mem. 1, 2, 28; Aristot., Rhet. 2, 6; EN 2, 3–7; Cicero, Tusc. 4, 15; Appian, Bell. Civ. 4, 129 §544 κακία-ἀρετή; Just., A I, 28, 4 and Ath. 24, 4; R. 22 p. 75, 11; Herm. Wr. 9, 4b; SIG 1268, 18 κακίας ἀπέχου; Sb 4127, 6; Wsd 7:30; 12:2, 10; Sir 14:6, 7 al.; LXX; oft. Philo; Jos., Ant. 8, 252; Orig., C. Cels. 2, 76, 82; Did., Gen. 39, 24) 2 Cl 10:1. περισσεία κακίας excess of wickedness Js 1:21. δεσμὸς κακίας fetter of wickedness IEph 19:3. W. πονηρία in the same general mng. (cp. Ael. Aristid. 33 p. 625 D.; Sir 25:17, 19) 1 Cor 5:8. πάσης κ. πλήρης 1 Cl 45:7. τῇ κακίᾳ νηπιάζειν be a child as far as wickedness is concerned i.e. have as little experience in wickedness as a child has 1 Cor 14:20; cp. Hs 9, 29, 1; 3. μετανόησον ἀπὸ τ. κακίας σου ταύτης Ac 8:22 (Just., D. 109, 1). ὡς ἐπικάλυμμα ἔχοντες τ. κακίας τὴν ἐλευθερίαν use freedom as a cloak for wickedness 1 Pt 2:16 (cp. ἵνα μὴ εἰς ἐπικάλλυμα κακίας καταχρησώμεθα τῇ ἐλευθερίᾳ Iren. 4, 37, 4 [Harv. II 288, 11]; s. ἐπικάλλυμα).
    ② a mean-spirited or vicious attitude or disposition, malice, ill-will, malignity (Diod S 1, 1; PRein 7, 15 [II B.C.]; POxy 1101, 7; Philo; Just., D. 65, 2 ἁπλῶς καὶ μὴ μετὰ κακίας εἰπών; 136, 2; Tat. 34, 1) w. other vices Ro 1:29; Eph 4:31; Col 3:8; Tit 3:3; 1 Pt 2:1; B 20:1; D 5:1. τὸ στόμα σου ἐπλεόνασεν κακίαν 1 Cl 35:8 (Ps 49:19). Cp. B 2:8 (Zech 8:17).
    ③ a state involving difficult circumstances, trouble, misfortune (Thu. 3, 58, 1 opp. ἡδονή; 1 Km 6:9; Eccl 7:14 ἐν ἡμέρᾳ κακίας; 12:1; Sir 19:6; Am 3:6; 1 Macc 7:23; Jos., Ant. 1, 97; Just., D. 142, 3) ἀρκετὸν τῇ ἡμέρᾳ ἡ κ. αὐτῆς each day has enough trouble of its own Mt 6:34—GBaumbach, Das Verständnis des Bösen in den synopt. Evv., ’63.—DELG s.v. κακός. M-M. TW. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > κακία

  • 17 Η αργία γεννάει κάθε αμαρτία

    Αργία μήτηρ πάσης ( εστί) κακίας
    – Η αργία γεννάει κάθε αμαρτία
    • Безделье – мать всех пороков
    Источник: Кокурина Т.В. «Греческие пословицы и поговорки и их аналоги в русском языке», М., ЛКИ, 2008
    ——————
    Αργία μήτηρ πάσης ( εστί) κακίας
    • Безделье – мать всех зол
    Источник: Собрание пословиц на greek-language.ru, 2012

    Ελληνικές παροιμίες και ρήσεις (Греческие пословицы и поговорки) > Η αργία γεννάει κάθε αμαρτία

  • 18 τέλος

    τέλος, εος, τό, ([etym.] τέλλομαι, τέλλω)
    A coming to pass, performance, consummation,

    εἰ γὰρ ἐπ' ἀρῇσιν τ. ἡμετέρῃσι γένοιτο Od.17.496

    ;

    ἐν [θεοῖς] τ. ἐστὶν ὁμῶς ἀγαθῶν τε κακῶν τε Hes.Op. 669

    ; δίκη δ' ὑπὲρ ὕβριος ἴσχει ἐς τ. ἐξελθοῦσα issuing in fulfilment, execution, ib. 218;

    καθάπερ ἐκ δίκης κατὰ νόμον τ. ἐχούσης PEleph.1.12

     (iv B.C.), cf. IG12(7).67.48 (Arcesine, iv/iii B.C.);

    καθήκει νῦν [τὰν γνώμαν] ἐπὶ τέλος ἀχθῆμεν SIG793.7

     (Halasarna, i A.D.); ἔλπομαι μέν, ἐν θεῷ γε μὰν τ. Pi.O.13.105, cf. N.8.45, 10.29, D.18.193;

    ἢν θεὸς ἀγαθὸν τ. διδῷ αὐτῷ X.Cyr.3.2.29

    ;

    ἐν πείρᾳ τ. διαφαίνεται Pi.N.3.70

    ;

    ψευστήσεις, οὐδ' αὖτε τ. μύθῳ ἐπιθήσεις Il.19.107

    , cf. Isoc.5.71, 6.77; result,

    τ. δ' οὔ πώ τι πέφανται Il.2.122

    ;

    εἵως κε τ. πολέμοιο κιχείω 3.291

    ;

    ἐν γὰρ χερσὶ τ. πολέμου 16.630

    ; ἶσον τείνειεν πολέμου τ. 20. 101, cf. Hes.Th. 638 (but ἢ πολέμοιο ἢ λοιμοῖο τ. ποτιδέγμενοι the coming to pass (outbreak) of.., A.R.4.1282); τί μὰν ἀφήσει τ.; S. OC 1468 (lyr.); τί ἔσται τὸ τ. τῶν γιγνομένων τούτων ἐμοί; Hdt.1.155, cf. Isoc.6.50; ἀποίητον.. θέμεν ἔργων τ. undo things done, Pi.O.2.17; ὁδοῦ τ. S.OC 1400; φόνου τ. A.R.1.834;

    τοῦ δ' ὔμμι τέλος κρηῆναι ἔοικεν Id.3.172

    ; τῷ τ. πίστιν φέρων the outcome, S.El. 735; Ζεὺς πάντων ἐφορᾷ τ. Sol.13.17;

    ἀκόλουθον τὸ τ. ἐξέβη τοῦ κινδύνου ταῖς ἐπιβολαῖς Plb.4.11.9

    ;

    ἀμφίδοξα τὰ τ. τῶν κινδύνων αὐτοῖς ἀπέβαινε Id.18.28.11

    , cf. 18.32.12, 3.5.7;

    τ. τοιόνδε ἐγένετο τῆς μάχης Hdt. 9.22

    , cf. Plb.1.61.2; μάχης.. κεκύρωται τ. A.Ch. 874; διὰ μάχης ἥξω τέλους, = διὰ μάχης ἥξω, Id.Supp. 475; ἐπ' ἀμφότερα μαχᾶν τάμνειν τ. to seek to determine the issue of the battles in both directions, Pi.O.13.57; more generally, event,

    οὐ γὰρ ἔγωγέ τί φημι τ. χαριέστερον εἶναι ἢ ὅτε.. Od.9.5

    : in concrete sense, result, product,

    τ. εὐπεψίας αἱματικῆς πιμελὴ καὶ στέαρ Arist.PA 672a4

    , cf. GA 725b8.
    2 in contexts like Hes.Op. 669, Il.16.630 (v. supr.), τ. can be understood as power of deciding, supreme power, and so we have

    τ. μὲν Ζεὺς ἔχει.. πάντων ὅσ' ἐστί Semon.1.1

    ;

    ἐν δ' ἐμοὶ τ. αὐτοῖν γένοιτο τῆσδε τῆς μάχης πέρι S.OC 423

    ; [

    Ἄπολλον].. ὅθεν πολεμόκραντον ἁγνὸν, τ. ἐν μάχᾳ A.Th. 162

     (lyr.);

    τελέων τελειότατον κράτος, ὄλβιε Ζεῦ Id.Supp. 525

     (lyr.);

    τ. ἔχει δαίμων βροτοῖς, τ. ὅπᾳ θέλει E.Or. 1545

     (lyr.);

    τ. δ' ἐφ' ἡμῖν, εἴτε.. εἴτε.. Id.Hel. 887

    ; καὶ τοῖσ' (sc. ἰητροῖς) οὐδὲν ἔπεστι τ. they have no power or efficacy, Sol.13.58: and in the civil sphere, τ. ἔχειν, of persons, to have the power to ratify, IG12.57.25, Foed. ap. Th.4.118, Arist.Pol. 1322b13; ὅ τι ἂν δόξῃ τοῖς πλείοσι τοῦτ' εἶναι τ. the decision of the majority must be final, ib. 1317b6; κύριος ἔστω ἐπιβάλλειν κατὰ τὸ τ. shall have authority to inflict a fine up to the limit of his powers, Lexap.D.43.75;

    κατὰ τὸ τ. ζημιοῦσθαι Is.4.11

    ; τοῖς κατ' ἐμπορίαν παραγιγνομένοις μηδὲν ἔστω τ. πλὴν ἐπὶ κήρυκι ἢ γραμματεῖ Foed. ap. Plb.3.22.8; τ. ἔχειν, of things, to have decisive or final authority,

    σφῷν μὲν ἐντολὴ Διὸς ἔχει τ. δή A.Pr. 13

    ; ἡ.. τούτου αἰτίασις οὐκ ἔχει τ. has no validity, Antipho 5.89; πρὶν τ. τι αὐτῶν ἔχειν before any of the terms had validity, i.e. had been ratified, Th.5.41, cf. D.35.27; τοῦ ζῆν καὶ μὴ ζῆν τὸ τ. ἐστὶν ἐν τῷ ἀναπνεῖν the decisive difference between.., Arist.Resp. 480b19.
    3 magistracy, office,

    τ. δωδεκάμηνον Pi.N.11.9

     ( δυω- codd.); οἱ ἐν τ. men in office, magistrates, S.Aj. 1352, Ph. 385, Th.3.36; ἔξω τῶν βασιλέων καὶ τῶν μάλιστα ἐν τ. Id.1.10, cf. 6.88;

    οἱ ἐν τέλεϊ ἐόντες Hdt.3.18

    , 9.106; poet.,

    οἱ ἐν τέλει βεβῶτες S.Ant.67

    ; οἱ τὰ τ. ἔχοντες Foed. ap. Th.5.47;

    ὂρ μέγιστον τ. ἔχοι Schwyzer409.3

     (Elis, V B.C.);

    τοὺς.. τὸ ὁροφυλακικὸν τ. ἔχοντας SIG633.94

     (Milet., ii B.C.); τὸ τ. the government,

    τοιαῦτ' ἔδοξε τῷδε Καδμείων τέλει A.Th. 1030

    ; τὰ τ. the magistrates, Th. (with a masc. part. and pl. (v.l.) verb) 1.58, 4.15, X.An.2.6.4.
    4 decision, doom,

    Ζεὺς.. οἶδε, ὁπποτέρῳ θανάτοιο τ. πεπρωμένον ἐστί Il.3.309

    ;

    Κῆρες δὲ παρεστήκασι.., ἡ μὲν ἔχουσα τ. γήραος ἀργαλέου, ἡ δ' ἑτέρη θανάτοιο Mimn.2.6

    ; μήτηρ.. μέ φησι διχθαδίας Κῆρας φερέμεν θανάτοιο τέλος δέ (or τέλοσδε) Il.9.411, cf. 13.602; ἐξέφυγον θανάτου τ. Archil.6.3;

    τ. θανάτου ἀλεείνων Od.5.326

    ;

    τ. θανάτοιο κάλυψεν Il.5.553

    ;

    οὐδέ κέ μ' ὦκα τ. θανάτοιο κιχείη 9.416

    , cf. 11.451;

    ἡμετέρου θανάτοιο κακὸν τ., οἷον ἐτύχθη Od.24.124

    , cf. A.Th. 906 (lyr.):—judicial decision,

    ἀμμενῶ τ. δίκης Id.Eu. 243

    ; κύριον μένει τ. ib. 544 (lyr.); οὐκ ἔχουσα τῆς δίκης τ. not having authority to decide the case, ib. 729; ἦ κἀπ' ἐμοὶ τρέποιτ' ἂν αἰτίας τ.; will you submit the decision of this case to me? ib. 434;

    τὸ τ. κρίνειν Pl.Lg. 768b

    ; τ. ἐπιθέτω τῇ δίκῃ ib. 767a, cf. 761e, 957b; decision of an assembly, A. Supp. 603, 624; of a king, Id.Ag. 934; ἐξαιτράπης ἐὼν Ἰωνίης, τ. ἐποίησε τὴν γῆν εἶναι Μιλησίων prob. in SIG134b30 (Milet., iv B.C.); ὥς τοι ἐγὼ μύθου τ. ἐν φρεσὶ θείω the summing up or crux of the matter, Il.16.83.
    5 something done or ordered to be done, task, service, duty, γνῶ.. ὅ οἱ οὔ τι τ. κατὰ καίριον ἦλθεν on no fatal errand, Il.11.439 (nisi leg. κατακαίριον)

    ; οὐδὲ μακύνων τ. οὐδέν Pi.P.4.286

    ; ὅσοις τοῦτ' ἐπέσταλται τ. A.Eu. 743, cf. Ag. 908; μ' Ἀπόλλων τῷδ' ἐπέστησεν τέλει ib. 1202, cf. Ch. 760; ἄυπνα ὀμμάτων τέλη the wakeful duties (or services) of the eyes, E.Supp. 1137 (lyr.); ἀμφοτερᾶν τοι χαρίτων.. ζεύξω τ. the rendering of both services, Pi.I.1.6; αἰτουμένῳ μοι κοῦφον εἰ δοίης τ. a small service or favour, A.Th. 260;

    ἡξῶ ναὶ τὸν Πᾶνα κακὸν τ. αὐτίκα δωσῶν Theoc.4.47

    ; obligation to render a service or payment, ὅτε δὴ μισθοῖο τ. πολυγηθέες ὧραι ἐξέφερον the Payment(-day) of the wage, Il.21.450;

    οἱ δ' ἐλάττω τῶν ἱκανῶν κεκτημένοι, τὴν ἀναγκαίαν ἀτέλειαν ἔχοντες, ἔξω τοῦ τ. εἰσὶ τούτου D.20.19

    , cf. Poll.8.156; ἐν τέλει μαθεῖν to be taught for a fee, Id.4.46.
    6 pl., services or offerings due to the gods,

    δαίμοσιν θῦσαι θέλουσα πελανόν, ὧν τέλη τάδε A.Pers. 204

    ;

    ἔνθ' ὁρίζεται βωμοὺς τ. τ' ἔγκαρπα Κηναίῳ Διί S.Tr. 238

    ; ἔλιπον Ζηνὶ τροπαίῳ πάγχαλκα τ. Id.Ant. 143 (anap.);

    γῇ δὲ τῇδε Σισύφου σεμνὴν ἑορτὴν καὶ τέλη προσάψομεν E.Med. 1382

    ;

    θεοῖσι μικρὰ θύοντες τέλη Id.Fr.327.6

    ; of the Eleusinian mysteries, οὗ πότνιαι σεμνὰ τιθηνοῦνται τ. S.OC 1050 (lyr.), cf. Fr. 837;

    σεμνῶν ἐς ὄψιν καὶ τ. μυστηρίων E.Hipp.25

    ; called μεγάλα τ., Pl.R. 560e; rarely in sg., τοῦδε μυστικοῦ τέλους this mystic rite, A.Fr. 387; of the marriage rite,

    τ. γάμοιο Od.20.74

    , cf.A.R.4.1202, AP6.276 (Antip.); γαμήλιον τ. A.Eu. 835; τὰ νυμφικὰ τ. S.Ant. 1241;

    τ. ὁ γάμος ἐκαλεῖτο Poll.3.38

    , cf. Paus.Gr.Fr.306, Sch.Ar.Th. 982, Stob.2.7.3a.
    7 service rendered by a citizen in the Solonian constitution to the state, also his rating according to this service, θητικοῦ ἀντὶ τέλους ἱππάδ' ἀμειψάμενος Epigr. ap. Arist.Ath.7.4; τιμήματι διεῖλεν εἰς τέτταρα τ. four ratings or classes, ib.7.3; later, τὸ τῶν ἱππέων τ., Lat. ordo equester, D.C.48.45, al.
    8 dues exacted by the state, Ar.V. 658 (pl.), Pl.R. 425d (pl.); ἀγορᾶς τ. a market- toll, Ar.Ach. 896; πορνικὸν τ. Aeschin.1.119; τ. πρίασθαι, πωλεῖν, farm a tax or let it, D.24.144, Aeschin. l.c.; ἐκλέγειν. πράττειν, levy it, D.l.c., Alex.263.3, Aeschin.3.113; τελεῖν pay a tax or duty, Pl.Lg. 847b; εἰ τὰ τ. τελεῖ, ποῖον τ. τελεῖ, questions put to candidates at Athens, Din.2.17, Arist.Ath.7.4;

    τέλη κατατίθησιν Antipho 5.77

    ;

    καταβαλεῖν And.1.93

    ; freq. in Inscrr., IG12.46.12, al., SIG135.14 (Olynthus, iv B.C.), al., and Papyri, τὸ ὡρισμένον τῆς αἰτήσεως τ., etc., POxy.1473.30 (iii A.D.), cf. PCair.Zen.240.7 (iii B.C.), etc.: metaph., τέλη λύειν, v. λύω v. 2.
    9 financial means, expenditure, usu. in dat. pl., ὃς ἂν τοῖς ἰδίοις τ. μὴ ἑαυτὸν μόνον, ἀλλὰ καὶ τὴν πόλιν ὠφελῇ by the use of his own means, Th.6.16; κακῶς ἡμᾶς αὐτοὺς ποιούντων τέλεσι τοῖς οἰκείοις if we harm ourselves at our own expense, Id.4.60;

    ἀναγραψάτω.. τέλεσι τοῖς Λεωνίδου IG 12.56.22

    , cf. 94.14, al.;

    Χερρόνησον τοῖς αὑτοῦ τ. διορύξει D.6.30

    ;

    δημοσίοις τέλεσι Plu.Phoc.38

    : in nom. sg., μάτην γὰρ οἴκῳ σὸν τόδ' ἐκβαίη τ. E.Fr. 639.
    10 a military station or post with defined duties (cf. signf. 5), ἐλθεῖν εἰς φυλάκων ἱερὸν τ. Il.10.56; αἶψα δ' ἐπὶ Θρῃκῶν ἀνδρῶν τ. ἷξον ἰόντες ib. 470; δόρπον ἔπειθ' ἑλόμεσθα κατὰ στρατὸν ἐν τελέεσσιν at our posts, in the ranks, 11.730, cf. 18.298; later, military unit, division, squadron,

    τέλει ἑνὶ τῶν ἱππέων Th.2.22

    , cf. 4.96;

    πελταστῶν τέλη E.Rh. 311

    ;

    κατὰ τέλεα Hdt.1.103

    , 7.87, al.;

    κατὰ τέλη Th.6.42

    , Plb.11.11.6, cf. 11.15.2, Polyaen.2.1.17; in the Roman army, legion, J.AJ14.16.2, BJ1.17.9, Plu.Ant.18.56, App.BC5.87, al.
    b a force of 2048 infantry, = μεραρχία, Ascl. Tact.2.10, Arr.Tact.10.5, Ael.Tact.9.7.
    c a force of 2048 cavalry, Ascl.Tact.7.11, Arr.Tact.18.4, Ael.Tact.20.2.
    II δίρρυμά τε καὶ τρίρρυμα τέλη troops or columns of.. chariots, A.Pers.47 (anap.); of ships,

    τρία τ. ποιήσαντες τῶν νεῶν Th.1.48

    : also ὀρνίθων τέλεα flocks of birds, v.l. for γένεα, Hdt.2.64;

    τ. ἀθανάτων A.Fr. 151

     (anap.).
    12 a territorial division, Στρατικὸν τ. SIG421.44 (Acarnania, iii B.C.); Κορωνείων τὸ τ. Supp.Epigr.3.354 (Thebes, iii B.C.); τὸ Λοκρικὸν τ. GDI2070 (Delph., ii B.C.).
    II degree of completion or attainment,

    τόσσον μὲν ἔχον τ., οὔατα δ' οὔ πω.. προσέκειτο Il.18.378

    ; degree of maturity, age,

    ἐπὴν δὴ τοῦτο τ. παραμείψεται ὥρης Mimn.2.9

    ;

    ἥβης πρὶν τ. ἄκρον ἰδεῖν Simon.123

    ;

    ἥβης τ. μολόντας E.Med. 920

    ; εἰς ἀνδρὸς τ. ἰέναι man's estate, Pl.Mx. 249a;

    εἰς πρεσβύτου τ. ἀφικομένοις Id.Epin. 992d

    ;

    τὸ τῶν παίδων τ. ἄδηλον οἷ τελευτᾷ κακίας καὶ ἀρετῆς ψυχῆς τε πέρι καὶ σώματος Id.Smp. 181e

    ;

    οὐδὲ γήρως ἔβας τ. σὺν τᾷδε E.Alc. 413

     (lyr.).
    b a length of time (or space), term, course, ἀρετάς, αἷσι Κλεωνυμίδαι θάλλοντες αἰεὶ σὺν θεῷ θνατὸν διέρχονται βιότου τ. Pi.I.4(3).5(23); so perh. in E.Hipp.87 (v. infr. 3), and in διὰ τέλους (v. infr. 2 c).
    2 state of completion or maturity, τ. λαβεῖν, ἔχειν, of plants or animals, to attain maturity, Pl.Phdr. 276b, Lg. 834c, cf. 899e: hence, completion, end, finish, τ. ἐπιθεῖναι τῷ λόγῳ complete it, Id.Smp. 186a, cf. Prt. 348a; ὃ πᾶσι τοῖς προτέροις ἐπ έθηκε τ. as a finish to all his former acts, D.18.140;

    τὸ τ. τῆς σκηνῆς ἐποιήσαντο X.Cyr.2.3.24

    ;

    ταύτης.. τῆς ἡμέρας τοῦτο τὸ τ. ἐγένετο Id.An.1.10.18

    ; τ. λαβεῖν to be completed, Pl.R. 501e, Isoc.4.5;

    τ. ἔχειν Pl.Lg. 772c

    ; οὐ τ. ἵκεο μύθων didst not reach the end of thy speech, Il.9.56;

    ἐπὶ τέλους τοῦ δρόμου Pl.R. 613d

    ;

    μέχρι τοῦ τὸ προκείμενον ἐπὶ τέλος ἀχθῆναι PTeb.14.8

     (ii B.C.);

    ἑκάστων πρὸς τέλος ἀχθέντων UPZ108.29

     (ii B.C.), cf. BGU1816.11 (i B.C.);

    ἡ εἰκοστὴ τοῦ νοσήματος ἡμέρα τ. μὲν τριῶν ἑβδομάδων, ἓξ δὲ τετράδων Gal.18(2).234

    :—freq. in Adverbial phrases:
    a τέλος at last,

    ὥστε τ. ἡσυχίαν ἦγον Th.2.100

    , cf. 5.46; but most freq. at the beginning of the clause,

    μάχης δὲ καρτερῆς γενομένης, τέλος οὐδέτεροι νικήσαντες διέστησαν Hdt.1.76

    , cf.4.131, al.;

    τέλος δέ Id.1.36

    , Thgn. 1294, etc.; ἀλλὰ τ. Hdt.6.137;

    τ. μέντοι Id.5.89

    , X.HG5.4.30;

    τ. γε μέντοι S.Ant. 233

    ; καὶ τ. Hdt.4.154, Th.1.109; τό γε τ. Pl.Lg. 740e.
    b < ἐς τ. in the end, in the long run,

    πάντως ἐς τ. ἐξεφάνη Sol.13.28

    , cf. Hdt.9.37; εἰς τ. S.Ph. 409;

    θνητῶν δ' εἰς τ. ὄλβιος οὐδείς E.IA 161

     (anap.), cf. Hdt.3.40; ὁρῶντες τὴν Λιβύην εἰς τ. ἀβλαβῆ διαμένουσαν altogether, completely, Plb.1.20.7, cf. PTeb.38.11 (ii B.C.), OGI90.12 (Rosetta, ii B.C.), PSI10.1120.5 (i B.C./i A.D.); ἐς τ. ἄνυε μοίρας dub. l. in Theoc.1.93.
    c διὰ τέλους (orig. perh. from signf. 1.1 or 5, or 11.1b, through the (whole) performance or time), through to the end, completely, A.Pr. 275, S.Aj. 685, E.Supp. 270, Isoc.5.24, 8.17, 19.4; throughout, all the time, always, Antipho 5.42, Timocl.8.5, Hegesipp.Com.2.3; so

    διὰ τέλεος Hp.Acut.46

     (= διὰ παντὸς καὶ ἀεί acc. to Gal.15.618);

    διὰ τέλους ἀεί Pl.Phlb. 36e

    ; permanently, for good, τοῦ ἀφεθῆναί σε διὰ τ. PPetr.2p.45 (iii B.C.).
    e τέλει perh. in the end, S.OT 198 (lyr.).
    3 esp. τ. ἔχειν βίου to have reached the end of life, to be dead, Pl.Lg. 801e;

    ἐμοὶ μὲν τοῦ βίου τὸ τ. ἤδη πάρεστιν X.Cyr.8.7.6

    ;

    πᾶσίν ἐστιν ἀνθρώποις τ. τοῦ βίου θάνατος D.57.27

    ;

    εἰς τ. τοῦ ζῆν ἀφικνεῖσθαι S.OC 1530

    : less freq. abs., death,

    ἐλπίς ἐστι νύκτερον τ. μολεῖν A.Th. 367

     (lyr.);

    οἱ νεηνίαι οὐκέτι ἀνέστησαν ἀλλ' ἐν τέλεϊ τούτῳ ἔσχοντο Hdt.1.31

    ; ἔχει τὸ κάλλιστον τ. X.Cyr.7.3.11; ἔχει τ., = τετελεύτηκε, Laconian phrase acc. to Hsch.;

    τῶν ἤδη τ. ἐχόντων Pl.Lg. 717e

    , cf. 772c, BGU1857.7 (i B.C.); reversely,

    τ. ἔχει τινά Pl.Lg. 740c

    ;

    οἷόν σε βίου τ. εἷλε E.Rh. 735

     (anap.):—but ὀλβίως ἔλυσεν τὸ τ. βίου has paid life's toll (cf. supr.1.8), S.OC 1720 (lyr.); τὸ τ. ὁ χρόνος ἀπαιτεῖ Poet. in Mus.Script.p.452 von Jan; also

    τ. δὲ κάμψαιμ' ὥσπερ ἠρξάμην βίου E.Hipp.87

     (cf. supr. 11.1b); πρὶν ἂν πέλας (v.l. τέλος)

    γραμμῆς ἵκηται καὶ τ. κάμψῃ βίου Id.El. 955

    -6.
    4 end, cessation, ὡς δὲ πρὸς τ. γόων ἀφίκοντ' S.OC 1621; πῶς τροχηλάτου μανίας ἂν ἔλθοιμ' ἐς τ. πόνων τ' ἐμῶν; E.IT83; ὅταν δὴ πημάτων λάβῃ τ. Id.Hel. 534;

    τ. δέχει δὴ τῶν ἐμῶν προσφθεγμά των Id.Hec. 413

    ;

    ἡ μὲν οὖν ἐπανάστασις.. τοῦτο τὸ τ. ἔσχεν Hell.Oxy.10.3

    ;

    ἐπειδὴ οὐχ οἷόν τε εἰς ἄπειρον, τ. ἔσται πάσης φορᾶς Arist.Metaph.

     1074a30.
    5 end of a word, A.D.Pron.12.25, al.; of a sentence,

    ἐπὶ τέλει πρόσκειται Sor.1.43

    , cf. Gal.15.20; of a chapter or book,

    ἐπὶ τέλει ἀναλυθήσεται Archim.Sph.Cyl.2.4

    , cf. Gal.15.10;

    πρὸς τῷ τ. ῥηθήσεται Pl.Lg. 957b

    ;

    πρὸς τῷ τ. τοῦ ἐντέρου Arist.PA 675a16

    ; ἀπὸ τέλους τοῦ σταδίου, opp. ἀπὸ μέσου, Id.Ph. 239b34 (cf. infr. 111.2).
    III achievement, attainment,

    τηλοῦ ἐμοὶ νόστοιο τ. γλυκεροῖο γενέσθαι Od.22.323

    , cf. Pi.N.3.25;

    τ. δὲ τῆς ἀπαλλαγῆς τοῦ Αἰθίοπος ὧδε ἔλεγον γενέσθαι Hdt.2.139

    ; πῶς ἂν καὶ τοῦτο τοῦ τ. τυγχάνοι, i.e. might be achieved, Gem.8.36.
    2 winning-post, goal in a race,

    πρὸς τ. ὀρνύμενον B.5.45

    ; in a contest,

    ἔστιν δ' ἀφάνεια τύχας καὶ μαρναμένων, πρὶν τ. ἄκρον ἱκέσθαι Pi.I.4(3).32(50)

    ; εἰς τ. ἐλθεῖν, of runners in a race, Pl.R. 613c.
    b prize, ἔφερε πυγμᾶς τ. Pi.O.10(11).67; οὐ γὰρ ἦν πενταέθλιον ἀλλ' ἐφ' ἑκάστῳ ἔργματι κεῖτο τ. Id.I.1.27;

    ποτὶ γραμμᾷ μὲν αὐτὰν στᾶσεκοσμήσαις, τ. ἔμμεν ἄκρον Id.P.9.118

     (perh. 'to be the winning post and prize');

    κρίνεις τ. ἀρετᾶς B.10.6

    : metaph.,

    οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνι τοῦτο Μοῖρα τ. ἔμπεδον ὤρεξε Pi.N.7.57

    .
    3 Philos., full realization, highest point. ideal, ἅπτεσθαι τοῦ τ. Pl.Smp. 211b; πρὸς τ. ἰὼν τῶν ἐρωτικῶν ib. 210e;

    πρὸς τ. ἀρετῆς ἐλθόντα Id.Clit. 410e

    , cf. R. 613c.
    b the end or purpose of action,

    τ. εἶναι ἁπασῶν τῶν πράξεων τὸ ἀγαθόν Id.Grg. 499e

    ; freq. in Arist., EN 1094a18, al.: hence, the final cause, = τὸ οὗ ἕνεκα, Id.Metaph. 994b9, 996a26, al.; hence simply = τὸ ἀγαθόν, the chief good, Id.EN 1097a21, Zeno Stoic.1.45, etc.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τέλος

  • 19 καθαρεύω

    καθαρεύω (s. καθαρός; Aristoph., Pla.+; pap, Philo; TestReub 6:1, 2; Just., D. 49, 7) be pure, clean Ox 840, 23 and 24. κ. τινός be free fr. someth. (Pla., Ep. 8 p. 356e; Plut., Phoc. 37, 2 φόνου, Cato Min. 24, 6 ἁμαρτημάτων; Ael. Aristid. 44 p. 828 D. τῶν αἰσχρῶν; Herm. Wr. 6, 3 τ. κακίας; CPR I, 232, 34 πάσης αἰτίας; Philo, Rer. Div. Her. 7 ἁμαρτημάτων; Jos., Ant. 1, 102 φόνου, Vi. 79) τοῦ αἵματός τινος free fr. someone’s blood GPt 11:46.—DELG s.v. καθαρός.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > καθαρεύω

  • 20 ἀπέχω

    ἀπέχω 2 aor. ἀπέσχον; pf. 3 sg. ἀπέσχηκεν LXX; fut. mid. ἀφέξομαι; aor. ἀπεσχόμην LXX; inf. ἀποσχέσθαι; pf. 1 pl. ἀπεσχήμεθα 1 Km 21:6 al. (Hom.+; ins, pap, LXX, En, TestAbr A, Test12Patr; ParJer 7:37; Philo, Joseph., Just., Ath.).
    ① to receive in full what is due, to be paid in full, receive in full, act., commercial t.t. = ‘provide a receipt for a sum paid in full’, used both lit. and fig. (Callim., Epigr. 50, 4 [Pf.] of a nurse who receives thanks in the form of a memorial; SIG2 845, 7 [200 B.C.] τὰν τιμὰν ἀπέχει; M. Ant. 9, 42 ἀπέχει τὸ ἴδιον. Oft. pap and ostraca; s. Dssm., NB 56 [BS 229]; LO 88ff [LAE 110f]; Erman, APF 1, 1901, 77ff; Mayser 487; O. Wilck I 86; Nägeli 54f; Anz 318f; Gen 43:23; Num 32:19; Jos., Bell. 1, 596 ἀ. τῆς ἀσεβείας τὸ ἐπιτίμιον) τὸν μισθόν (Plut., Sol. 90 [22, 4], Mor. 334a) Mt 6:2, 5, 16; τὴν παράκλησιν Lk 6:24; πάντα Phil 4:18; τὸ τέλειον τῆς γνώσεως perfect knowledge B 13:7; ἀ. τὴν ἀποκάλυψιν to have received the revelation Hv 3, 13, 4.—Sim. Phlm 15 ἵνα αἰώνιον αὐτὸν ἀπέχῃς that you might have him back forever (opp. χωρίζεσθαι πρὸς ὥραν). Some would here put the difficult impers. ἀπέχει in the sense the account is closed Mk 14:41; s. JdeZwaan, Exp. 6th ser., 12, 1905, 459–72, who takes the informant of vs. 42 as the subj. he has received the money. S. 2 and 3.
    ② to meet the need of the moment, to suffice, be enough, Vulg. has for ἀπέχει Mk 14:41 ‘sufficit’ it is enough, which is supported by some comparatively late evidence (Anacreontea Carmina 16, 33 [Preis., West, Campbell]; PStras 4, 19 note [550 A.D.]; PLond 1343, 38 [709 A.D.] dub. l.) and is followed in numerous translations, incl. REV, NRSV (‘Enough!’); that the expression is not found in this sense in other lit. is not surprising, for it is a colloquialism that emerges, as in the case of the Anacreontea, in dramatic statement. In this instance, as w. ἀπελπίζω (Lk 6:35) q.v., context is a strong semantic determinant.
    ③ The rather freq. expr. οὐδὲν ἀπέχει=‘nothing hinders’ (Pla., Cra. 23 p. 407b; Plut., Mor. 433a; 680e) would suggest for ἀπέχει in Mk 14:41 that is a hindrance (referring to the extreme drowsiness of the disciples at the decisive moment). But s. 1 and 2.—Ms. D has ἀ. τὸ τέλος this is the end (B-D-F §129; JWackernagel, Syntax. I2 [1926] 119. Cp. Kaibel 259, 4 [II A.D.] ἀπέσχε τέλος [=death]. MBlack, An Aramaic Approach, ’46, 16f, suggests an Aram. background).—GBoobyer, NTS 2, ’55, 44–48 ‘he (Judas) is taking possession of’ me.
    ④ to be at some distance from a position, be distant, intr. (Hdt. et al.; PStras 57, 6; PLille 1, 5; 2, 2; Jos., Ant. 5, 161; Just., A I, 34, 2; Ath. 32, 1) αὐτοῦ μακρὰν ἀπέχοντος when he was still far away Lk 15:20 (Diod S 12, 33, 4 μακρὰν ἀπ.; Gen 44:4; Jo 4:8; En 32:2). W. indication of the place from which (as 1 Macc 8:4; 2 Macc 11:5) οὐ μακρὰν ἀπέχων ἀπὸ τ. οἰκίας being not far fr. the house Lk 7:6; cp. MPol 5:1; of a ship at some distance from the land Mt 14:24 (as Michel 466, 9 ἀπέχον ἀπὸ τῆς γῆς). W. the exact distance given (so since Thu. 2, 5, 2) κώμη ἀπέχουσα σταδίους ἑξήκοντα ἀπὸ Ἰερουσαλήμ sixty stades fr. Jerusalem Lk 24:13 (Demetr. of Kallatis [200 B.C.]: 85 Fgm. 2 Jac. ἀπεχούσης τῆς νήσου ἀπὸ τῆς ἠπείρου σταδίους υ´. Cp. the comic poet Euphro [III B.C.] 11, 3 Kock; Appian, Ital. 5 §1; 2 Macc 12:29; Jos., Bell. 2, 516; Just., A I, 34, 2).—Fig. πόρρω ἀ. ἀπό τινος (=רָחַק מִן) be far from someone Mt 15:8; Mk 7:6 (both Is 29:13); so also PEg2 57f.
    ⑤ to avoid contact w. or use of someth., keep away, abstain, refrain from mid. w. gen. of thing (Hom. et al.; SIG 768, 16 [31 B.C.]; PHerm 52, 21; StudPal V, 52, 21; 1 Esdr 6:26; Wsd 2:16; σου PsSol 8:32; τούτου TestAbr A 2 p. 79, 8 [Stone p. 6]; Jos., Bell. 2, 581, Ant. 11, 101; Just., A II, 7, 7 al.; Ath.) εἰδωλοθύτων καὶ αἵματος καὶ πνικτῶν καὶ πορνείας abstain fr. things offered to idols, blood, things strangled, and irregular sexual union Ac 15:29 (s. Lev 18:6–30), cp. vs. 20 (s. αἷμα 1b). πάσης ἀδικίας (Hyperid., Fgm. 210 τ. ἀδικημάτων; SIG 1268 I, 18 [III B.C.] κακίας ἀπέχου; Ath. 1, 2 τοῦ ἀδικεῖν) Pol 2:2; cp. 6:1, 3; Hv 1, 2, 4; 2, 2, 3; 3, 8, 4; m 3:5; Dg 4:6. τῶν κακῶν βοτανῶν IPhld 3:1; cp. ITr 6:1. βρωμάτων 1 Ti 4:3. εὐχαριστίας κ. προσευχῆς keep away fr. the Lord’s Supper and prayer ISm 7:1; the response to those who absent themselves from the Lord’s meal is to discontinue social relations with them, vs. 2 (Schol. Pl. Euthyphr. 2 A ἀπέχεσθαι μυστηρίων=remain aloof from the Mysteries). τῶν σαρκικῶν ἐπιθυμιῶν 1 Pt 2:11; D 1:4. τῆς γλώσσης= control the tongue Hv 2, 2, 3. λατρείας Dg 3:2.—W. ἀπό τινος (oft. LXX; En 104:6; TestAbr A 4 p. 81, 4 [Stone p. 10]; EpArist 143; w. ἐκ ParJer 7:37 [7, 32 Harris]): ἀπὸ τῆς πορνείας 1 Th 4:3; cp. Ac 15:20 (v.l. ἀπό); ἀπὸ παντὸς εἴδους πονηροῦ fr. every kind of evil 1 Th 5:22. ἀπὸ παντὸς κακοῦ 1 Cl 17:3 (Job 1:1, 8; 2:3). ἀπέχεσθε ἀπὸ τ. ἀνθρώπων keep hands off the men Ac 5:39 D.—Pol 5:3; Hm 2:3; 4, 1, 3 and 9; 5, 1, 7; 5, 2, 8; 7:3; 9:12; 11:4, 8, 21; 12, 1, 3; 12, 2, 2; Hs 4:5.—DELG s.v. ἔχω. M-M. TW. Spicq.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἀπέχω

См. также в других словарях:

  • αργία — (Νομ.). H προσωρινή διακοπή της εργασίας λόγω εορτών κ.ά. Στο δίκαιο α. λέγεται η κατάσταση υπαλλήλου που δεν μπορεί να ασκήσει τα καθήκοντά του, επειδή έχει καταδικαστεί ή είναι υπόδικος. Στο εκκλησιαστικό δίκαιο, α. είναι η ποινή κληρικού, στη… …   Dictionary of Greek

  • μητέρα — και μήτηρ, η (ΑΜ μήτηρ, Α δωρ. τ. μάτηρ Μ και μητρί) 1. γυναίκα που έχει γεννήσει παιδί, μάννα 2. θηλυκό ζώο που έχει γεννήσει 3. πρώτη αρχή, αφορμή, αιτία («ἀργία μήτηρ πάσης κακίας», γνωμ.) 4. επίθετο τής Γης ως μητέρας όλων τών εμψύχων και… …   Dictionary of Greek

  • πασσαλείον — αττ. τ. πατταλεῑον, τὸ, Α [πασσαλεύω] (υποκορ. τού πάσσαλος) 1. πασσαλίσκος 2. μτφ. κίνητρο («πάσης κακίας ὡσανεὶ πασσαλεῑόν ἐστιν ἡ φιλαργυρία», Πολ.) …   Dictionary of Greek

  • τροφέας — ο / τροφεύς, έως, ΝΜΑ αυτός που παρέχει τροφή σε κάποιον νεοελλ. συνεκδ. γονέας αρχ. 1. θετός πατέρας 2. (για γυναίκα) τροφός, παραμάννα 3. (σχετικά με ζώα) αυτός που έχει αναλάβει την ανατροφή κάποιου 4. αυτός που διατηρεί, που συντηρεί κάποιον… …   Dictionary of Greek

  • БЛАГОЧЕСТИЕ — [греч. εὐσέβεια от εὖ благо и σέβομαι чту, почитаю], внутреннее благоустроение души, основанное на богопочитании и выполнении религ. и нравственных предписаний. Христианство не является единственным носителем традиции Б., представляющего собой… …   Православная энциклопедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»